Büyük üstat Necip Fazıl, Mürşidi Abdülhakim Arvasi için anlatıyor: [Hiç incitmeden,asla soğutmadan, zerrece ürkütmeden, kuş kanadı kadar yumuşak ve nevazişli [okşayıcı] bir sesle, bir temasla, dokunuyorlardı... 2 Namaz, aman namaz,mutlaka namaz. Nerede ne şartta olursa olsun, mutlaka namaz. Sonra yakınların dan birinden duydum. [Bir vakit namazımı kaybetmektense]derlermiş, dünyaları kaybetmeyi tercih ederim]. [Necip Fazıl Kısakürek, O ve Ben]
