Beşeri Münasebetlerde Edeb İnsan yalnız başına değil, bir toplum içinde yaşamaktadır. O, başkalarına ve başkaları da ona yoksundur. Her insanın farklı meslekleri vardır. Bunların ürettiği hizmetler toplumun yararına ve saadetidir. Fakat bu ilkeler cemiyettin birlik ve beraberliğin, huzur ve saadeti hazırlayıcısı durumundadırlar. Edebe değer vermeyen cemiyetlerde herkes görevini bilmez, hakkına razı kalmaz , mesuliyetini idrak etmez. Bundan da kargaşalık ve huzursuzluklar artar gider. O halde hep beraber yaşanmakta olan cemiyet içindeki ilişkilerde edeb ve ahlak prensiplerini gözetilmelidir. okullarda, sokakta, çarşıda-pazarda, iş yerinde, camide kısaca. cemiyet olarak bulunduğumuz her yerde nazik, kibar, efendi, ahlaklı, edebli birer insan olmalıyız. Gerek ev gerekse iş komşularımızla güzel anlaşmalıyız, birbirimize yardım etmeliyiz. Dostlarımıza karşı vefakar olmalıyız, onları aldatmamalı, güvenilir olmalı ve verdiğimiz sözün arkasında durmalıyız. Her yerde islam'ın benimsediği adab-ı muaşeret denilen görgü kurallarına uymalıyız.
