AVAM: Amme'nin çoğulu, halk, topluluk. 1. Müctehid (ayet ve hadislerden şer'i yani dini hükümler çıkaran İslam alimi) olmayan, mukallid (yani mezhebinin usûl ve kaidelerini anlayıp taklid eden). Müctehid olmayan alime nakil, yani haber iletici denir. Müctehid olmayan müftiler mukalliddir. Avam, hadis-i şeriflerden doğru mana çıkaramaz. Bunun için müctehidlerin anladıklarına uymaları, yani onları taklid etmeleri lazımdır. (Feth-ul-kadir) Dini mes'elelerde, şöyle veya böyle yapılabilir şeklinde ruhsat (izin vermek) avamın sözü ile olamaz. Burada ancak müctehidler yetkilidir. (Reddül-Muhtar) 2. Dini ilimlerden haberi olmayan cahiller. Avam, fetva kitablarını anlıyamaz. Bunların, iman ve ibadet bilgilerini arayıp, sorup, öğrenmeleri farzdır. Müctehid alimlerin de, sözleri, vazları ve yazıları ile önce iman, sonra dinin temeli olan beş ibadeti öğretmeleri farzdır. (Muhammed Es'ad) Sultanlar, milletin malını, zalimler ve haydutlardan korudukları gibi; havass yani müctehid alimler de, avamın itikadını (inancını) bid'atçilerin (sapıkların) şerrinden korurlar. (İmam-ı Gazali) 3. Olgunlaşmamış, irşada (öğrenip, aydınlanmaya) muhtaç. Kulluk zevkini tatmamış; nefs-i emmaresinin te'sirinden kurtulamamış olan. Tasavvufta; takva, ihlas derecelerinin en aşağısında bulunan kimseler. Avamın orucu, yemek içmek gibi şeylerden sakınmaktır. (İmam-ı Gazali)
