Dinimizde edebi muhafaza etmek ve sevgisi sebebi ile günah işlememeye sabretmek, sevabı çoktur. Çünkü genel olarak sevgi insanı kör ettiği için ve insanın kendisini günah işlemekten alıkoyması güçtür. Güç olan işleri başarmanın sevabı da büyük olur. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: "Aşkını gizleyip, iffetini muhafaza ederek ölen şehiddir." (bk. Kenzu’l-ummal, h. No: 6999-7000; Hakim, Hatib) "Aşkını gizleyip, iffetini muhafaza ederek, sabredenin günahlarını, Allah Azze ve celle affedip Cennetine koyar." (İbni Asakir) Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Ümmetimin üstün olan kimseleri, aşk belasına maruz kalınca iffetini muhafaza edenlerdir." (Deylemi) "Aşkını gizleyip iffetini muhafaza ederek ölen şehittir" mealindeki hadis, Hz. Aişe (r.anh) ve İbn Abbas’tan gelen rivayetlere dayanmaktadır. Bu konudaki rivayetleri zayıf gören alimlerin yanında sahih kabul eden alimler de vardır(bk. El-Makasıdu’l-hasene, 1/658). Bilindiği üzere, aşk denilen benzersiz sevgi duygusu ve duygusal şehevî arzulardan çok farklı bir gerçektir. Çoğunlukla âşk, kişinin iradesi dışında, insânın kalbine davetsiz misafîr olarak gelip yerleşen bir olgudur. Kişi gerçek güzelliğinden ziyâde ve gönlün kabulüne göre izafi bir güzellik söz konusudur ve gözü kör olan aşkın cazîbesine kapıln kişinin gözünde, sırf sevgilisinin güzellîği mevcuttur. Bazen cinnete varan bir durum söz konusu olabilir ve akıl tamamen bloke edilebilir.
