ASİ: İsyan eden, emre karşı gelen, itaatsizlik eden. 1- Allahü tealanın emir ve yasaklarına uymayan, günahkar. Allahü teala Kur'an-ı kerîmde mealen buyurdu ki: Allahü tealanın ve Resûlünün (Muhammed aleyhisselamın) emirlerine asî olanlar, beğenmeyenler, (asra, fenne uygun değildir, modern ihtiyaçlara kafi değildir diyenler) kıyamette Cehennem ateşinden kurtulamayacaklardır. Bunlara Cehennem'de, çok acı azab vardır. (Nisa sûresi: 14) Melekler emrolundukları şeyde Allahü tealaya asî olmazlar ve emr olundukları şeyi yaparlar. (Tahrîm sûresi: 6) Ana-babaya iyilik etmek; nafile namaz, oruç ve hac ibadetlerinden daha üstündür. Ana-babasına hizmet edenlerin ömrü bereketli ve uzun olur. Ana-babasına karşı gelip, onlara asî olanların ömürleri bereketsiz ve kısa olur. Ana-babasına asî olan mel'ûndur. (Hadîs-i şerîf-Miftah-ul-Cenne) Îmansız gitmenin sebepleri kırk kadar olup, bunlardan birisi de anaya babaya asî olmak, yani İslamiyet'e uygun olan emirlerini dinlememektir. (Kutbuddîn İznikî) asî mü'min tövbe etmezse veya şefaate kavuşmazsa yahut Allahü teala affetmezse, Cehennem'e girip yanar ise de îmanı olduğu için Cehennem'de sonsuz kalmaz. (Reyhavî) 2. Hükûmete, devlete baş kaldıran. Bagî. Müslümanlar devlete asî olmaz. Fitneye, isyana karışmaz. Kanunlara karşı gelmez. (Abdülganî Nablüsî)
