Ashab-ı Uhdud Kıssası Uhdud “uzun ve derin hendek”“ demektir. Ashab-ı Uhdud, İslamiyet’ten önceki bir devirde müminleri dinlerinden döndürmek için ateş dolu hendeklerde yakarak işkence eden kimseler hakkında Kur’an-ı Kerim’de kullanılan tabir. İmanı aşkla yaşayan kahramanların başında gelen topluluk, “Ashab-ı Uhdud”un diri diri ateşe attıkları müminlerdir. Miladi 4. asırda Yemen'e hakim olan Yahudi Zu Nüvas, o zamanlar tevhid inancına bağlı hristiyanlar olan Necran ahalisini, itikatlarını değiştirmeye zorlamış, halk direnince de birçok insanı ateş dolu hendeklere attırarak diri diri yaktırmıştır. Bu şekilde öldürülenlerin sayısının 20.000 kadar olduğu nakledilmektedir. Bu zalimler, müminleri yakmak için hendekler (uhdud) kazıp ateş yaktıkları için “Ashab-ı Uhdud” diye isimlendirilmişlerdir. Ancak kalplere nakşolan ve orada ebediyen karar kılan imanı bu şekilde yok etmeye çalışanlar başarılı olamamış, bilakis Allah Azze ve celle'nin kahır ve azabına uğrayarak mağlup ve perişan olmuşlar, sonsuza dek lanetlenmişlerdir. Allah Azze ve celle şöyle buyurur: “(Mü’minleri yakmak üzere) o tutuşturulmuş ateşle dolu hendekleri hazırlayan Ashab-ı Uhdud, lanetlenmiştir.” (el-Buruc, 4-5)
