ARAZİ-İ MİRİYYE: Miri yani devlete ait topraklar. Harp ile alınarak, gaziler arasında taksim edilmeyip, beytülmale (devlet hazinesine) bırakılan veya uşr yahut harac toprağı iken sahibi ölüp, hiç mirasçısı bulunmayan topraklar. Arazi-i Memleket, Arazi-i Emiriyye de d enir. Memleketimizde arazi-i miriyyenin çoğu devlet tarafından vakıf edildiğinden veya millete satıldığından, her iki şekilde de, Anadolu ve Trakya'daki toprakların hemen hepsi milletin mülkü olup, uşurlu olmuştur. Herkesin tarlası, bahçesi, kendi mülküdür . Bu sebeble mahsûlün uşrunu vermeleri farzdır. (Seadet-i Ebediyye) Arazi-i miriyye sultanın tesbit edeceği bedel ile satılır veya kiraya verilir. Bedel ve ücret, harac vergisi sayılır. Yahud her sene mahsûlün yüzdesi alınmak üzere tapu ile müslüman ve müslüman olmayan vatandaşlara kiraya verilir. Osmanlılar zamanınd a kiralar, hizmetlerine karşılık askere ve subaylara verilirdi. (Ebüssüûd Efendi)