AMEL Sözlükte "davranış, hareket, iş, çaba, emek, çalışma ve eylem" anlamlarına gelen "amel"; din dilinde, niyet ve iradeye bağlı olarak yapılan dünya veya ahirette ceza veya mükafat konusu olan iş, davranış ve bilinçli yapılan fiile denir. Bir iş, fiil ve davranışın amel olabilmesi için iradeli ve bilinçli yapılmış olması gerekir. İrade, kasıt ve bilinç bulunmayan fiil, amel olmaz. Dolayısıyla "amel" fiilden daha özeldir. Her "amel", fiildir ama her "fiil", amel değildir. İnsanın dışındaki diğer canlıların eylemleri fiildir fakat amel değildir. Amel kavramı; hayırlı, iyi ve sevap olan eylemler ve davranışlar için de kullanılır. Allah ve peygamberin emir ve yasaklarına uymak amel, uymamak amelsizliktir. Kur'an'da insanların ameli iyi yapıp yapmama bakımından imtihana tabi tutuldukları bildirilmiştir (Kehf, 18/7, Mülk, 67/2). İnsanlar, amellerine göre ahirette mükafat veya ceza göreceklerdir (Yasin, 36/54; Mü'min, 40/40). Ameller, İslam'a uygun olup olmama bakımından taat, ma'siyet ve mubah kısımlarına ayrıldığı gibi, Kur'an ve sünnette itaat olan ameller; amel-i salih ve amel-i hasene" (iyi amel); masiyet ameller ise, amel-i sû', amel-i seyyie (kötü amel) ve amel-i gayri salih (salih olmayan amel) olarak da zikredilmiştir.
