Beni Kendinle Meşgul Et Hazret-i Rabia, çok oruç tutardı. Bir defasında bir hafta hiç yiyecek bulamadı. Sekizinci gece açlığı iyice şiddetlendi. Nefsine eziyet ettiğini düşünürken birisi kapıyı çaldı. Bir tabak yemek getirdi, o da yemeği alıp, yere koydu. Mum getirmeğe gitti, gelince bir kedinin yemeğini dökmüş olduğunu gördü. Su bardağını almaya gitti. Mum söndü. Su içmek isterken bardak düşüp kırıldı. O da; "Ya Rabbi! Bu zavallı kulunu imtihan ediyorsun, fakat acizliğimden sabredemiyorum." diyerek bir ah çekti. Bu ahtan neredeyse ev yanacaktı. Bir ses duyuldu: "Ey Rabia, istersen dünya nimetlerini üstüne saçayım. İstersen, üzerindeki dert ve belaları kaldırayım. Fakat bu dertler, belalar ile dünya bir arada bulunmaz." Bu sözü işitince; "Ya Rabbi! Beni kendinle meşgul eyle ve senden alıkoyacak işlere bulaştırma." diye dua etti. Bundan sonra dünya zevklerinden öyle kesildi ki; kıldığı namazı; "Bu benim son namazımdır." diye huşu ile kılar, hep Allahü teala ile meşgul olurdu. Hatta birisi gelip kendisini Allahü teala ile meşguliyetten alıkoyar korkusuyla; "Ya Rabbi! Beni kendinle meşgul eyle de, kimse senden alıkoymasın." diye dua ederdi.
