Allah korkusundan Ağlamanın fazileti Ebubekir Sıddîk (r.a) dediki: 'Bir müslüman ağlayabildiği kadar ağlasın, ağlayamayan ise kendini ağlamaya zorlasın'. Muhammed b. el-Münkedir, Allah korkusundan ağladığı zaman göz yaşlarıyla yanaklarını vede sakalını sıvazlardı ve derdi ki: Kulağıma gelen bir hadîs-i şerifte şu hüküm vardır: Allah korkusundan gelen damlaların değdiği yeri ateş yakmaz! Kiyamet günü bir kulu Yüce Allah’in huzuruna getirilip hesabi görülür. Günahlari sevaplarindan fazla geldigi icin, Cehenneme götürülmesi hususunda emir verilir. Bunun üzerine gözlerinin kirpiklerinden bir kil der ki: „Ya Rabbim! Senin Peygamberin Hz. Muhammed (s.a.v.) “Allah korkusundan kim aglarsa, Cenabi Hak o gözü Cehennem atesine haram kilar” bunun buyurmustur. Beni o kulun gözlerinden kopar, ondan sonra onu cehenneme gönder. Allahü teala söyle buyurur: “Nicin onu bagislamami benden istemiyorsun?” “Ey Rabbim! Ben senden korktum” der. Allahü Teala da: „Ona senin icin ikram edip affettim” der ve “Onu cennete götürün” buyurur. Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Hz. Muhammed (s.a.v) buyurdular ki: "Sinek başı kadar bile olsa, gözünden Allah korkusuyla yaş çıkan ve bu yaşı yanak yumrusuna değecek kadar akan hiçbir mü'min kul yoktur ki, Allah onu ebedi ateşe haram etmesin!"
