Şûra sûresinin 51. ayeti mealen şöyledir: “Allah, herhangi bir beşerle ilham yoluyla, perde arkasından veya tercih ettiği şeyi kendi izniyle içine fısıldasın diye elçi gönderme dışında bir yolla konuşmaz. Yüce olan ve doğru kararlar veren O’dur.” (Şûra, 42/51) Bu ayette Allah Teala bir insanla hangi şekillerle konuşacağını ifade etmiştir. Bunlardan ilki kişinin gönlüne bildirmek yani ilhamdır. Kur’an’da Hz. Musa’nın annesine, Meryem Validemize ve Hz. İsa’nın havarilerine bu şekilde bir ilhamda bulunulduğu belirtilmiştir. İkinci şekil olan perde arkasından yani kendini göstermeden konuşmaya ise yine Hz. Musa’nın ilk vahyi alış şekli olarak Taha sûresi 12. ayette bahsedilen Cenab-ı Hakk’ın konuşması örnek verilmektedir. Allah Teala’nın bir elçi göndererek vahyetmesi ise Melek Cebrail’i göndererek nebîlere vahyetmesidir. Bununla ilgili bir ayet şöyledir: “Allah gizli bilgilerini sizinle paylaşmaz. Onun için uygun gördüğü bir elçisini seçer. Siz, Allah’a ve elçilerine inanıp güvenin. Eğer inanıp güvenir ve kendinizi korursanız büyük bir ödülü hak edersiniz.” (al-i İmran, 3/179) Nebîlere gelen vahiy kesindir ve nebîler kendilerine gelenin bizzat Allah’ın buyrukları ve vahyi olduğunu bilmektedirler. Allah Teala şöyle buyurmuştur: “Bütün gizli bilgileri (gaybı) bilen O’dur. O, gaybını kimseye açmaz; Uygun bulduğu bir elçi olursa başka. Onun da önüne ve arkasına gözcüler diker. O elçi bilsin ki Rabbi tarafından gönderilenleri, melekler ona tam olarak ulaştırmış, o da onlarda olanın hepsini almış ve her şeyi tek tek kavramıştır.” (Cin, 72/26-28) Diğer insanlar ise şeytan vesvesesini ilham sayabilir. Şeytani rüyayı, Rahmanî rüya sayabilir. Bizim emin olabileceğimiz tek yol, nebîlere gelen vahiylerdir.
