A'LA SÛRESİ: Kur'an-ı kerîmin seksen yedinci sûresi. A'la sûresi, Mekke-i mükerremede nazil oldu (indi). On dokuz ayet-i kerîmedir. Birinci ayet-i kerîmedeki (en yüce) manasına gelen "A'la" kelimesi sûreye isim olmuştur. Sûrede, Allahü tealanın her türlü noksanlıklardan tenzîh edilmesi, uzak tutulması, Resûllulah'ın nasîhatlarından kimlerin faydalanıp kurtulacağı, kimlerin de istifade edemeyip, azaba uğrayacağı, insanların dünya hayatını tercih ettikleri halbuki ahiretin dünyadan daha hayırlı olduğu, çünkü dünyanın geçici, ahiretin ise devamlı old uğu ve daha başka hususlar bildirilmektedir. (İbn-i Abbas, Kurtubî) A'la sûresi birinci ayet-i kerîmesinde mealen şöyle buyruldu: Rabbinin o yüce ismini tesbîh et (O'nun; zatında, sıfatlarında ve isimlerinde O'na layık olmayan her şeyden münezzeh (uzak, temiz) olduğuna inan. O'nun adını başkasına verme) . Dokuzuncu ve onuncu ayet-i kerîmesinde mealen şöyle buyruldu: (Habîbim) artık sen (fayda versin vermesin) insanlara nasîhat et, öğüt ver. Allahü tealadan korkan kimse, nasîhati, öğüdü dinleyecektir (ondan faydalanacaktır) . Çok fasık ve bedbaht olan o nasîhatlardan kaçınacak. O Cehennem ateşine girecek. (ayet: 10-11) Belki siz dünya hayatını, (ahirete) tercih edersiniz. Halbuki ahiret daha hayırlı ve devamlıdır. (ayet: 16-17)
