Aile Ağacı Önce sen hep o temiz yüzünle yanımdasın. Otuz yılın bitmeyen çilesine dayanmış, İçlerinde umut dolu çoban ateşleri yanmış, Hüzünlü bakışlarınla aydınlık ufkumdasın. Demek, yalnız seninle hayatın tadı varmış! Sonra birer birer açılan tomurcuklar; Bir yanda Gökhan, Aslıhan, Bir yanda Kürşat, Cengiz, Türkmen. Bize ömrün mesut ufuklarından gülümseyen Ve her biri ayrı bir sevgiyi kucaklayan çınar... İşte aile ağacımız; ben, ebedi karım ve çocuklar. Nurettin Özdemir Aile Durumu Yemeden olmuyor Yapılara, yakıtlara, taşıtlara Ödemeden Yememize ne kaldı? Sıcak durulmuyor Otur oturduğun yerde Geçsin bu gün de gidersiz Geçmemize ne kaldı? Vurulsa yüzdeye Kaçta kaç yaşamak Bir şeyler görmeye Görmemize ne kaldı? Behçet Necatigil