A harfi ile başlayan erkek ve kız isimleri A harfi ile başlayan erkek AYSAR: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse AKİF: İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi ACAR: Atılgan,çevik, Gürcü soyundan ACUN: Evren, kainat ABDULLAH: Allahın kulu ADAL: Ün kazan ADAR: Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı; olgunluk, erginlik; omuzdaş ADSAY: Moğol hakanlarından biri (Ölümü:1434) ADNAN: İnsanlardan üstün olan; Vatan tutmak; Cennetin orta yerinin adı AFŞİN: Zırh,silah; Sultan Alparslan’ın komutanlarından biri AHSEN: En güzel AKAL: Beyaz ve kırmızı AKAN: Akmakta olan AKANAY: Akıp giden ayAKARSU: Sürekli akıp giden su AKDORA: Karlı dağın doruk noktası AKEL: Eli uğurlu anlamında AKIN: Düşman topraklarına yapılan saldırı. Birşeyin ardıarkası kesilmeyen geliş durumunda olması AKINALP: Savaşan yiğit kişi AKGİRAY:Temiz ve yaraşır AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün AKSOY: Temizsoy, paksoy; Uğurlu soy, kutlu soy AKSU: Kayalardan sızan tatlı ve duru su. Anadolu’da birçok akarsu ve yer adı. AKTAN: Ak renkli tan, kutlu tan, uğurlu tan AKTUĞ: Beyaz renkli tuğ; Kutlu tuğ, uğurlu tuğ ALANER: Alan eri, meydan yiğidi ALATAN: Güneşin doğuşundan önceki vakit ALATUĞ: Alaca renkli tuğ ALAZ: Yanan bir şeyin yayılan alevi ALDENİZ: Kızıldeniz, al renkli deniz ALDOĞAN: Al renkli doğan kuşu ALEMDAR: Sancak ya da bayrak taşıyan ALGAN: Kentleri, ülkeleri ele geçiren, alan ALGÜN: Kızıl gün; kızıl renkli güneş ALİ: Yüksek,büyük ALİCAN: Ali+Can: üstün yaradılışlı yüce kişi ALİHAN: Ali+Han ALİNUR: Ali+Nur ALKANALP: Al kanlı yiğit ALİZE: Bir rüzgar adı ALKAN: Al renkli kan, temiz kan ALKIM: Gökkuşağı ALKOR: Al renk almış kor ateş ALP: Büyük işler başaran; yiğit ALPAY: Cesur, ay gibi parlak, yiğit ALPER: Yiğit er ALPEREN: Ermiş yiğit, ermiş kahraman ALPERGİN: Yiğit ve olgun, ermiş ALTAN: Hakan’lara verilen san, güneişn doğarken ufka yaydığı kızıl renk AMİL: Etken, etmen ALTUNA: Tuna ırmağının gün batarken aldığı durum için Osmanlılar’ın verdiği ad. ANDAÇ: Anılar, hatıralar ANGIN: Ünlü, tanınmış ANIL: “Başkaları tarafından sözün edilsin”, sakin, yavaş, ağır ARAS: Bir ırmak adı ARDA: Meriç ırmağının bir kolu; Sonra gelen; İşaret olarak yere dikilen nişan değneği ARDAHAN: Arda+HAN; Doğu Anadolu’da bir ilimiz ARDIÇ: Yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç ARCEM: Ar+Cem (Namuslu, arlı hükümdar, padişah) ARIN: Arınmak eyleminden arın; sade ol ARGUN: Gizli, saklı, arınmış. Kamıştan yapılmış bir çalgı; Vahşi hayvan ARKAY: Yükselmek, göğe doğru çıkmak. Her yana çıkık durmak ARKIN: Yavaş, ağır, sakin ARMAĞAN: Ödül ARMAN: Kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan ASLAN: Güçlü ve yırtıcı bir hayvan. Gürbüz ve yiğit kişi AŞKIN: Aşmış, ileri ATA: Dede ve büyükbabalardan herbiri ATABEK: Selçuklularda şehzadelerin eğitimcisi ATAHAN: Soyu hükümdarlardan gelen ATAÇ: Atalardan gelen ATANER: Baban, atan, soyun yiğit anlamında ATALAY: Ünlü, soylu, tanınmış ATAOL: Yüce bir insan ol ATASAGUN: Doktor, hekim ATASOY: Ecdadı soylu ATİK: Çabuk davranan, çevik ATEŞ: Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla ortaya çıkan ısı ve ışık ATIL: Bir amaca doğru hızla ilerleme (A harfi uzatılarak okunmalıdır, aksi halde atıl durağan anlamına gelir) ATILAY: İleri atılan ATILGAN: Girişken, hevesli ATİLLA: Hun hükümdarı (Attila olarak yazılan şekli de türkçedir.) AYAZ: Hava ve gece için soğuk AYBARS: Ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü. Hun Hükümdarı Atilla’nın amcası AYBERK: Güçlü ışığı olan ay AYDEMİR: Yüzü kavisli bir çeşit keser AYDOĞA: Ay doğsun anlamında AYBERK: Güçlü ışığı olan ay AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında AYERDEM: Ay+Erdem AYGEN: Dost, gönüldeş AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay AYTAÇ: Ay+Taç AYTAN: Ay+Tan AYTAŞ: Ay gibi parlak ve sert AYTEK: Ay+Tek AYTUĞ: Ay gibi parlak tuğ AYVAZ: Savaş gemilerinde cerrah yamağı AZER: Ateş AZAD: Özgür, kurtulmuş, başına buyruk anlamında
