18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi Şiirleri

Konusu 'Şiir köşesi' forumundadır ve Beyza tarafından 27 Ekim 2013 başlatılmıştır.

  1. Beyza

    Beyza Moderatör

    18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi Şiirleri
    18 Mart Çanakkale

    Bulutlar sarmıştı her yanı,
    Kapkara bir geceydi,
    Yağmur,bardaktan boşalırcasına,
    Sağnak gibi yağıyordu,
    Yedi düvelin gemilerinden yükselen,
    Top,tüfek sesleri,
    Her yanı inletiyordu,
    Mustafa Kemalin askerleri,
    Aslanlar gibi dövüşüyordu,
    Ve Çanakkale kahramanca,
    Düşmana selam veriyordu,
    Kükrüyordu tepeden,
    Mustafa Kemal,
    Vatanıma ayak basacaksa düşman,
    Yaşamanın ne gereği var,
    En son nefer ölünceye kadar,
    Dövüşeceksiniz aslanlar,
    Görecek bütün dünya,
    Ne aslanlar doğururmuş,
    Emineler,Hatçeler,Ayşeler,Fatmalar.
    ------------------------------
    EY KAHRAMAN TÜRK ORDUSU

    Çanakkale için akan kanlar
    Denizdeki dalgalara vurmuş
    Türk ordusunun zaferi
    Esir milletlere bir umut olmuş
    Ey Kahraman Türk Ordusu

    Yurdun dörtbir yanından
    Toplanmış asker
    Bir istiklal uğruna
    Canlarını feda etmiş
    Çanakkale yolunda
    Ey Kahraman Türk Ordusu
    FATMA NUR GEDİK
    ------------------------
    ÇANAKKALE DİYARINDA

    Denize takılan kilit
    Dünyayı kaldıran yiğit
    Alaylar var toptan şehit
    Çanakkale diyarında
    Kahraman şehit cavuşlar
    Şehitliğe uçan kuşlar
    Savaşta yeni buluşlar
    Çanakkale diyarında
    Çanakkale Şavaşı
    Bir şavaş vardı Çanakkale'de
    Şehit kan verdi göz göre göre!
    Yaş 5-65 demedi,
    Şehit etti Türkiye'yi!
    Gazisi var şehidi,
    Canını verdi bu vatana!
    Gerçek bir imanla,
    Kazandı bu savaşı.
    Yenilgiye düştü karşı taraf,
    Silah bol,iman az.
    Vatan sevgisi yoktu,
    Gönülde büyük eksik var.

    ------------------------
    Çanakkale

    Övün, ey Çanakkale, cihan durdukça övün!
    Ömründe göstermedin bin düşmana bir düğün.
    Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün,
    Başına yüz milletin üşüştüğü yersin!

    Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla,
    Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.
    Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla,
    Neferin ordularla boy ölçüştüğü yersin!

    Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden,
    Koştu senin koynuna çıkar çıkmaz evinden,
    Sen onların açtığı bayrağın alevinden,
    Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!

    Bir destana benziyor senin bugünkü halin,
    Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.
    Övün, ey Çanakkale ki, Sen Mustafa Kemal’in
    Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!