Mekruh; dinimizde yapılması yalnış olan, bırakılması istenen, mekruhun yapılmaması daha iyi davranışlardır. Mekruh, yapılmamasını kesin ve bağlayıcı olmayan bir şekilde istediği eylem anlamında usul-i fıkıh terimidir. Sözlük anlamında (çirkin bulmak, kötü görmek, istememek, meşakkat, sıkıntı, zorluk) gibi anlamlara gelen kerh (kurh, kerahet, kerahiyyet) anlamından türeyen mekruh sözcüğü (içerisinde zorluk ve sıkıntı bulunan, hoşa gitmeyen, çirkin ve kötü görülen şey) demektir. Küçük ve büyük abdest'te sıkışırken veya yele zorlanırken namaza durmak mekruhtur. Namaz arasında bu durumlar'da zorlarsa, namazı bozmalıdır. Namazı Bozmaz ise günaha girer. Cemaati kaçırsa bile, bozması iyi olur. Kerahetle kılmaktan ise, cemaat sünnetini kaçırmak evladır. Namaz vaktini veya cenâze namazını kaçırmamak için mekruh olmaz. (İbn-i Abidin)
