Fatma Teyze çok şirin bir mahallede oturuyordu. Evinin karşısında güzel bir cami vardı. Bir gün Fatma Teyze Kur’an-ı Kerim okumuş, camdan dışarı bakıyordu. Caminin bahçesindeki çocukların bir şeylerle meşgul olduğunu farketti. Ne yapmaya çalıştıklarını merak etmişti doğrusu. Gözlüğünü taktı ve tekrar dışarıya baktı. Fatma Teyze, dikkatlice baktığında bu çocukların camiye gelen yaz Kur’ an kursu öğrencileri olduğunu fark etti. Çocukların hepsinin elinde mavi poşetler vardı. Yerlere atılmış olan kâğıt, pet şişe, teneke kutu gibi çöpleri alarak poşetlere koyuyorlardı. Fatma Teyze kendi kendine, bu çocuklar yerlere atılan çöpleri topluyor, caminin bahçesini temizliyor ve herkesin yararına bir iş yapıyorlar, diye düşündü. Camiye gelen çocukların kıyafetleri de tertemiz ve pırıl pırıldı. Fatma Teyze sessizce, “Ne güzel, çevre temizliğine dikkat ettikleri gibi, kendi temizliklerine de dikkat ediyorlar. Tıpkı dinimizin istediği gibi, aferin onlara” diye mırıldandı. Fatma Teyze, çocukların bu güzel davranışlarının ödüllendirilmesi gerektiğini düşündü. Camiye giderek çocukları yarın öğle yemeğine gelmeleri için evine davet etti. Çocukların camideki hocası, Fatma Teyze’yi merak eden ailelere, onu tanıdığını, evine gitmelerinde bir sakınca olmadığını söyledi. Çocuklar hep birlikte Fatma Teyze’yi ziyarete gittiler. Giderken ona bir kutu çikolata götürdüler. Fatma Teyze, onlara çok güzel yiyecekler hazırlamıştı. Çocuklar masaya oturmadan önce ellerini yıkamak için izin istediler. Fatma Teyze onlara lavaboyu gösterdi. Çocuklar tek tek ellerini yıkadılar ve tekrar masaya oturdular. Masaya oturduklarında çocukların gözleri duvardaki kocaman bir tabloya takıldı. Fatma Teyze’ye bu tabloda ne yazdığını sordular. Fatma Teyze de, “Çocuklar ben temizliği çok severim. O yüzden burada temizlikle ilgili; ‘...Allah (c.c.) da böyle çok temizlenenleri sever.’ (Tevbe, 9/108) ayeti yazıyor. Çocuklar, dinimiz Müslümanların her zaman temiz olmasını istemiştir. Siz de bunu düşünerek, her gün üstünüz başınız tertemiz camiye geliyorsunuz. Camiyi, caminin bahçesini ve çevresini temiz tutuyorsunuz. Ben sizin bu davranışlarınızı çok beğendim, aferin size” dedi. Çocuklar hep birlikte Fatma Teyze’nin hazırladığı lezzetli yemekleri yediler. Fatma Teyze içeriye gitti ve elinde minik keselerle çocukların yanına döndü. Çocuklara, “Ben her biriniz için küçük bir hediye hazırladım. Dün caminin bahçesini temizlediniz ve bu benim çok hoşuma gitti. Caminin bahçesi sizin sayenizde tertemiz olduğu gibi, bundan sonra da mis gibi kokacak ve çiçek açacak. Çünkü bu keselerin her birinde çeşitli çiçek tohumları var. Bu tohumları sizden caminin bahçesine ekmenizi istiyorum” dedi ve çocukların hepsine birer kese verdi. Çocuklar Fatma Teyze’ye teşekkür ettiler, onu yanaklarından öpüp yanından ayrıldılar. Ertesi gün dersten sonra caminin bahçesinde çiçek ekme faaliyeti başladı. Fatma Teyze bu olayı camdan mutlu bir şekilde izlerken caminin bahçesinde açan mis kokulu gülleri, karanfilleri, papatyaları ve sardunyaları hayal etti.
