لَايُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَميعًا عَليمًا Allah, zulme uğrayanların dışında, çirkin sözün açıkça söylenmesinden hoşlanmaz. Allah her şeyi hakkıyla işiten, hakkıyla bilendir.[Nisa/148] يَا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيرًا مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ اِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاْكُلَ لَحْمَ اَخيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ تَوَّابٌ رَحيمٌ Ey iman edenler! Zannın bir çoğundan kaçının. Zira zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Biriniz diğerini arkasından çekiştirmesin. Biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz. O halde Allah’tan korkun. Şüphesiz Allah, tevbeyi çok kabul edendir, çok merhamet edendir.[Hucurat/ 12] Kim bir müslümandan, gıybet ve şerefini payîmal etmek suretiyle tek lokma dahi yese, Allah ona mutlaka onun aynısını cehennemden tattıracaktır. [Ebû Davud, Edeb 40] Hz. Aişe Validemiz der ki ; Ben tahkir [küçük görme] maksadıyla bir insanın taklidini yapmıştım. Bana hemen şunu söyledi: “Ben bir başkasını kusuru sebebiyle hatta bana karşılık olarak şu kadar dünyalık verilse bile söz ve fiille taklid etmem. Ebû Davud Edeb 40 Muaz İbnu Esed el-Cüheni r.anh anlatıyor: "Efendimiz Hz. Muhammed Aleyhi salatu vesselam buyurdular ki: "Kim bir mü'mini bir münafığa gıybetçiye karşı himaye ederse, Allah da onun için, Kıyamet günü, etini cehennem ateşinden koruyacak bir melek gönderîr. Kim de müslümana kötülenmesini dileyerek bir iftîra atarsa, Allah onu, Kıyamet günü, cehennem köprülerinden birinîn üstünde, söylediğînin [günahından paklanıp] çıkıncaya kâdar hâpseder." Ebu Davud, Edeb 41, (4883).
